Ilustrasi/net.
Kénging nyarungsum Féndy Sy. Citrawarga
SAPARANTOS Ibrohim mendakan Gustina (Alloh SWT), lajeng anjeunna madepkeun jiwa katut raga mung ka Alloh SWT (anu nyiptakeun alam katut sagala eusina) sareng manteng lempeng kana tetekon agama anu hak.
Sabadana, nya seja umajak jeung cumeluk ka balaréa, ka kaomna, sangkan ninggalkeun sesembahan salian ti Alloh SWT, pangéran pupulasan. Orokaya geuningan ajakan Ibrohim téh kalah meunang bantahan ti kaomna. Leuwihna, malik teu suka.
Nanging Ibrohim teu peunggas pangharepan, dawahna diteraskeun, angot di antara nu ngabantah dawahna téh lain si itu si éta, tapi ramana ku anjeun nu meleg-meleg tukang nyieunan patung atawa arca. Nya kitu deui ka kaomna.
Anapon nu jadi jejer dawahna taya sanés nyatana sual taohid da puguh éta mah minangka akar kayakinan.
Nya Ibrohim ngajak dialoh ka ramana jeung ka kaomna ngeunaan Pangéran anu sajati.
Ibrohim sasaruran ka ramana.
"Pa, naha Bapa bet nyembah arca anu teu tiasa ningali, anu teu tiasa ngadangu ogé anu teu tiasa nulungan lamun urang aya karerepet. Padahal Alloh Anu Maha Kawasa, anu nyiptakeun manusa kaasup bapa ogé apan éta téh dadamelan Gusti Alloh. Pangéran Anu Maha Ningali, Anu Maha Ngadangu, anu maparin pitulung keur sakumna hambaNa. Ku naon teu disarembah?"
Ramana Ibrohim jeung kaomna tingharuleng. Mereunan héran duméh Ibrohim mahiwal jeung minculak, teu umum jeung kailaharan jalma réa.
Atuh kowowong wé ramana nyarita:
"Yeuh Ibrohim, ku naon mikabenci ka Pangéran-pangéran kami? Kami ngalakukeun kitu téh taya kajaba alatan luluhur kami ogé migawé nu sarupa." (hanca)
____________
SINTRÉN (Sisindiran ti Pasantrén)
"Ka sawah eujeung Kang Duloh,
tumpak béca ulah nangtung.
Nyembah mah wungkul ka Alloh,
lain arca lain patung." ***
